Een beroepschrift komt te laat bij de rechtbank binnen doordat vergeten is deze te frankeren. Daar dit te wijten is aan medicijngebruik is volgens Rechtbank Noord-Nederland geen sprake van een verwijtbaar verzuim. Het beroepschrift is toch ontvankelijk.
Een vrouw ging in beroep omdat zij het oneens was met de Belastingdienst over de berekening van haar verzamelinkomen over 2016. De laatste dag van de termijn voor het indienen van het beroepschrift was 18 december 2018. De rechtbank ontving het beroepschrift op 28 december 2018. Het beroepschrift zat in een ongefrankeerde envelop, waarop een datumstempel stond. Uit deze datumstempel bleek dat de envelop op 13 december 2018 was gecontroleerd op de frankering. De rechtbank concludeert daarom dat de envelop op 13 december 2018 is verzonden. De vrouw verklaart dat zij de envelop per abuis niet heeft gefrankeerd omdat zij op dat moment door medicijngebruik minder alert was. Zij had daarom ook aan haar dochter gevraagd om haar te vergezellen bij het posten van het beroepschrift. De rechtbank oordeelt dat het verzuim de vrouw niet valt te verwijten. Daarbij speelt een rol de vrouw het beroepschrift daadwerkelijk voor het einde van de beroepstermijn, zij het ongefrankeerd, op de post heeft gedaan. Haar beroepschrift is dus ontvankelijk. Helaas voor de vrouw oordeelt de rechtbank vervolgens dat de inspecteur het verzamelinkomen over 2016 correct heeft berekend. De rechter verklaart haar beroep daarom ongegrond.
Bron: Rb. Noord-Nederland 1-08-2019 (publ. 8-10-2019), nr. AWB 18/4072 (ECLI:NL:RBNNE:2019:3745)
