Een ex-echtgenoot maakt advocaatkosten om een lagere alimentatie voor zijn ex-partner bij de rechtbank af te dwingen en al betaalde alimentatie te laten terugbetalen. De terugbetaling van de alimentatie kwalificeert voor die ex-echtgenoot dan als negatieve persoonsgebonden aftrek. Kosten ter verwerving van een negatieve persoonsgebonden aftrek zijn, in tegenstelling tot kosten ter verwerving van alimentatie, niet aftrekbaar.
Een man is in 2010 gescheiden en moet zijn ex-echtgenote alimentatie betalen. Na een paar jaar vecht de man zijn alimentatieverplichting aan bij de burgerlijke rechter en hij krijgt gelijk. De rechtbank veroordeelt de ex-echtgenote tot terugbetaling van de ontvangen alimentatie. Om de alimentatie van zijn ex-echtgenote terug te kunnen krijgen, heeft de man kosten gemaakt. De vraag voor Hof Arnhem-Leeuwarden is of de kosten gemaakt om de alimentatie terug te krijgen aftrekbare kosten zijn voor de man. Hij is van mening dat de kosten nodig waren om zijn besteedbaar inkomen veilig te stellen. Daarom zijn de kosten volgens hem aftrekbaar. Dit argument gaat volgens het hof niet op, omdat het betoog van de man de hoogte van zijn bruto-inkomen niet raakt. De man heeft ook geen succes met zijn stelling dat de verplichting tot terugbetaling van de ontvangen alimentatie periodieke inkomsten vormen. Volgens het hof volgt uit het systeem van de Wet IB 2001 dat de terugbetaling van alimentatie door de ex-echtgenote een negatieve persoonsgebonden aftrek is en dat dus geen recht op aftrek van kosten bestaat. Bovendien is er geen fiscaal relevant verschil tussen de situatie van terugbetaling van teveel ontvangen alimentatie en die waarin wordt geprocedeerd om vermindering van de te betalen alimentatie te bewerkstelligen. De kosten van rechtsbijstand om teveel betaalde alimentatie terug te krijgen zijn niet aftrekbaar.
Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden 16-10-2018, nrs. 17/01401, 17/01402 (ECLI:NL:GHARL:2018:9147)
