Hoge Raad legt remittancebepaling belastingverdrag Malta uit

Verschuldigde rente van een in Zwitserland wonende aandeelhouder van een Nederlandse bv die feitelijk in Malta is gevestigd, is belast in Nederland. Tenzij de rente is overgemaakt naar Malta of in Malta is ontvangen, dan is de belastingheffing over de rente toegewezen aan Malta.

Een Nederlandse bv heeft haar feitelijke leiding in Malta. De enige aandeelhouder woont in Zwitserland. Volgens Maltese wetgeving is de bv voor behaalde inkomsten buiten Malta, slechts aan belasting onderworpen voor zover deze inkomsten zijn overgemaakt naar Malta of aldaar zijn ontvangen. Over 2013 is de aandeelhouder € 53.485 rente aan de bv verschuldigd. De rente is niet overgemaakt naar Malta of ontvangen in Malta. De inspecteur heeft de rente tot de winst van de bv gerekend. Volgens Hof Arnhem-Leeuwarden heeft de inspecteur de rente terecht tot de winst van de Nederlandse bv gerekend. De bv gaat tegen dat oordeel van het hof in cassatie.

De Hoge Raad bepaalt dat voordelen uit een buiten Nederland of Malta gelegen bron ook worden gerekend tot de in Nederland te belasten winst. Behalve voor zover die voordelen zijn overgemaakt naar Malta of daar zijn ontvangen. Het oordeel van het hof dat Nederland bevoegd is om belasting te heffen over de rente is dus terecht.

De Hoge Raad oordeelt verder nog dat de in art. 2 lid 5 van het belastingverdrag Nederland-Malta gebezigde uitdrukking ‘inkomsten’ niet is gedefinieerd in het verdrag. Dan moet dat begrip in overeenstemming met de bepalingen van de Wet Vpb 1969 over de vaststelling van de winst van binnenlandse belastingplichtigen worden uitgelegd. Vermogenswinsten zijn daarom inkomsten als bedoeld in art. 2 lid 5 van het belastingverdrag met Malta.

Bron: Hoge Raad 01-07-2022 (ECLI:NL:HR:2022:974), Hof Arnhem-Leeuwarden 17-11-2020 (gepubl. 27-11-2020) (ECLI:NL:GHARL:2020:9560)